پدرم

⟬دوستَت دارم؛
به اندازه‌ى تمامِ دانه‌هاى اسپَندى
كه از زمانى كه چَشم گُشودم،
برايم دود کردی، که بَلاگردان شود
هَرچه بلا هست، از سَرم...!
دوستَت دارم؛
به بزرگیِ همانْ آرزوهایی که
از تمامِشان گُذشتی، تا آرزوهایَم
بَرآورده شَوند...!
واژ‌ها چگونه توصیفَت کُنند
که این سینه، از مِهرَت خالی شَود؟
دوستَت دارم حقیر است!
زمانی‌که حرفی از تو گُفته میشَود...
تو دستانِ خدایی بر روی زمینْ؛
جانْ میبَخشی، شَفا میدهی،
برآورده میکُنی، میبَخشی و میگذَری...
اصلا بگذار بگویَم: خُدا،
در چشمانِ تو پنهان شُده!
‌تو را میبوسَم، بلکه حداقل یک آدم
بر روی زمینْ، گونه‌های خُدا را
بوسه زَده باشد..
پدرم ای
تمامِ رویاهای محالِ منْ...♥️🍂🍂🍂